Annemden ...
Takvim dalın çoğumuş,
İçine aylar dolmuş.
Benim oğlum Şırnak’ta
Her geçen gün yıl olmuş.
Dağlar yüksekten bakar,
İçinden sular akar,
Benim oğlum askerde,
Gelmek için gün sayar.
Ekim 2005, Annem
GİDEBİLECEĞİ BİR YERİ OLMALI İNSANIN
"Bazen hayatta hiç tanımadığımız kimselerle öyle karşılaşmalar olur ki, kendileriyle daha bir kelime konuşmadan, adeta birdenbire, ilk bakışta onlarla ilgilenmeye başlarız." Marmeladov ve Raskolnikov karşılaştıkları meyhanede birbirleri üzerinde böyle bir etki bırakırlar. Marmeladov; "Muhterem efendim, (...) fukaralık ayıp değil; bunu bilirim. Sarhoşluğun da bir fazilet olmadığını daha iyi bilirim. Ama sefalet, muhterem efendim, sefalet ayıptır. Fukaralıkta, yaradılışınızın soylu duygularını henüz koruyabilirsiniz! Sefalette ise, bunu hiç kimse, hiçbir zaman yapamamıştır. Sefalete düşmüş bir kimseyi toplumun dışına atmak için sopayla kovmazlar da, süpürgeyle süpürürler; bu, onu daha çok alçaltmak içindir," diyerek derin bir sohbete başlarlar. Dürüst ve çalışkan bir memurken, uğradığı haksızlıklar nedeniyle işten atıldığını, bunu hazmedemediğini, ailesini geçindiremez olunca kendisini içkinin kucağında bulduğunu anlatır Marmeladov, Raskolnikov’a. "H...
Şair bir anneye sahipmişsiniz, evlat hasretine güzel bir örnek olmuş. Annemizin kalemine sağlık.
YanıtlaSilYorım ve ziyaretiniz için teşekkür ederim.
SilCanım annem yıllar önce ben askerdeyken bir mektubunda yazmıştı.
Her geçen gün yıl
YanıtlaSilÖzlem ve korku bir araya gelince yılların bize katacağı bir çok şey bir güne sığıyor işte...
Anne yüreği ne güzel yazmış paylaştığınız için teşekkürler (:
Anneler için çocuklardan ayrı geçirilen her gün bir yıl ediyor işte.
SilYorum ve ziyaretiniz içn teşekkür ederim.
Asker evladının hasretini çeken, öyle dayanılmaz hasrettir ki ardından şiirler yazan anneciğinizin kıymetli ellerinden öpüyor, evladına kavuşması adına ilk fırsatta dua edeceğimi buradan bildirmek istiyorum.
YanıtlaSilVaktiyle, sene 1999 ben de askerim. Dağıtımlarımız olmuş Şırnak'ın bir köyüne gitmem kesinleşir. Abim, Binbaşı doktor, Dayım Tuğgeneral. Yani ciddi torpilli sayılırız. Hayaller İstanbul, maalesef gerçekler Şırnak patlıyor ben denize.
Anneciğim ağır kalp ve tansiyon hastası. Yüksek tansiyondan mütevellit bypass ameliyatı dahi yapılamıyor. Stres zinhar yasak. Gel gelelim Binbaşı abim ve general dayımın yardımlarıyla İstanbul'da askerlik yapacağıma inandırılmış anneme Şırnak'a gideceğim söylenmiyor. Manisa'ya gitti oğlun diyorlar. Gel zaman git zaman efenim, annem daralıyor, babama diyor ki "bey Manisa yakın hadi yarın oğluma gidelim, çok özledin" Babam kızarıyor, aman hanım canım hanım öyle ha deyince asker ziyareti olmaz diye geçiştirmeye çalışıyor. "Nevzat sen deli misin benim kuzenim general, bir telefonla oğlumu alır ikin gün Manisa'da turalarız bile " diyor. Çaresiz babam ve ablamlar konuyu binbaşı abime açıyorlar, annem taktı illa Manisa'ya oğlunu gitmek istiyor. Efenim uzatmayım abim bi dalavere ile annemi kandırıyor. Anneciğim seni ve babamı ben alıp götüreceğim oğluna, fakat bir süre ameliyatlarım var, az beni bekle diyor.
Günler aylar derken garibim beni kışlada göremeden ben askerliğimi bitiriyorum. İlk kavuşmamız şöyle cereyan ediyor. "Anne, beni ziyaret gelmedin, kırıldım sana. Hayır oğlum hep abinin suçu. Ben çok istediydim. O vakit bulamadı kınalı kuzummm.
Sorun yok anne zaten gelemezdin, ben askerliğimi Şırnakta yaptım. Ailece gülüşmeler kahkalar...Annem şokta. Ağlıyor.
Nur içinde yatsın annem ve babam..
Analar çeker yükü,
Kimsenin bilesi yok
diye ilkokulda söylediğimiz bir şarkı gelir aklıma.
Tüm askerlerin anacıklarına bir an evvel kavuşması umuduyla..
Bu tatlı anımı sizden müsade almadan paylaştım.
Bağışlayın..
2005 yılıydı. Bana İstanbul çıkar demişlerdi. Torpilim vardı anlayacağınız. O gün kendimden emin listeye baktığımda İstanbul’u görmüştüm, ancak o gördüğüm benden bir üst sıradaki şanslı kişiyeydi. Bana Şırnak düşmüştü. Eşimle birlikte bir süre sessiz bir şekilde donup kalmıştık. O bölgenin şartları nedeniyle zaten aile ziyareti şansımızda hiç olmadı. Sevdiklerim için her geçen gün yıl oldu.
SilAnınızı okurken ne yalan söyleyeyim tebessüm içinde gözlerim doldu. Annenizin mekanı cennet olsun. Bu samimi sıcak yorumunuz için ayrıca teşekkür ederim. Umarım işleriniz yolunda gidiyordur. Bir dönem iş sıkıntınız olmuştu sanırım.
maalesef 15 yıldır yaptığım pro.yöneticiliği, memleketteki malum işsizlik yüzünden yapamıyorum. iş bulamıyorum.
Silsorun yok, bir tanıdığımın restoranında kasaya bakıyor, muhasebesini tutuyorum. arada bir paket servisi de yapıyorum. yaş elliye dayandı. yıllar sonra paket de dağıtmak varmış kaderde.
Allah başka dert keder vermesin. bugüne şükür, çocuklar sağlıklı ya, gerisini biz hanımla göğüsleriz :)
eksik olmayın hal satır sordunuz. Varolun.
selam ve sevgilerimle..
YanıtlaSilHasret kokan güzel bir anne şiiri. Anneniz yıllar önce size ya da kardeşlerinizden birine yazmış olmalı. Edebiyat sevdanızın nereden geldiği anlaşılıyor.
Uzun bir aradan sonra bir paylaşımınızla karşılaşmak güzeldi. Selamlarımla 😊🤚
Bazı yazılarımın ve birkaç resmin çalıntılanması, yakın çevremden pekte bir karşılık bulmaması paylaşımlarımı, corona günleri de okumalarımı olumsuz etkiledi. Bir süre daha böyle gidecek gibi. Belki okuduğum kitaplara dair küçük bir kaç notlarla kitaplara kaçmak isteyenlere izler bırakmaya devam edebilirim. Nasip ...
SilCanım annemin yüreğinden, ayrılağa, hasrete, gurbete dair dörtlükler dökülür yüreğinden. Bunu da 2005 yılında ben askerdeyken bir mektubunda yazıp göndermişti.
Yorum ve ziyaretiniz için teşekkür ederim.
Çok güzel. Neyse ki geçmiş o günler Bu güzel şiir de size hatıra kalmış.
YanıtlaSilÇok değerli bir hatıra.
SilYorum ve ziyaretiniz için teşekkür ederim.
Anneciğinizin özlemini içimde hissettim. Anneler için çok zordur asker beklemek.
YanıtlaSilAsker yolu gözlemek, gurbetten çocuklarının gelişini beklemek zordur elbet. Benim annem de hep bekleyenlerden.
SilYorum ve ziyaretiniz için teşekkür ederim.
nice your post :)
YanıtlaSil